به یاد داشته باشید، هماهنگی با مد، بعضی‌وقت‌ها بسیار دردسرساز خواهد بود!

ما در فارسی ساید، 10 ترفند رسیدن به زیبایی در گذشته را به شما معرفی می‌کنیم که در زمان خود بسیار با مد هماهنگ بودند.

زنان اشرافی و زیبا در قرون 15 تا 17 میلادی برای جلوگیری از کثیف شدن لباس‌های خود، از این مدل کفش‌ها استفاده می‌کردند. در بعضی مواقع ارتفاع این کفش‌ها حتی تا ۵۰ سانتی متر هم می‌رسید. درنتیجه تمام زنان اشرافی نیاز به خدمه‌ای داشتند که درهنگام قدم زدن از آن‌ها محافظت کند!

این وسیله برای محافظت از آرایش زنان در برابر باران و برف طراحی شده بود که به علت بخارگرفتن در اثر تنفس، خیلی زود از مد افتاد!

در قرن بیستم چال زیر گونه برای زنان نشانگر زیبایی آن‌ها بود. درنتیجه در سال 1923، دستگاهی برای ایجاد این چال‌ها اختراع شد. این وسیله که بسیار دردناک بود از پشت گوش‌ها بسته می‌شد و تا روی گونه و چانه امتداد داشت.
البته امروزه طرفداران مد و زیبایی دیگر به این روش‌های شکنجه‌گرانه توجهی ندارند و خود را به دست تیغ جراحان می‌سپارند!

از این دوران، ابزارهای آرایشی به شکلی بسیار همه‌گیر در میان مردم شایع شد و زنان شروع به تغییرات اساسی در صورت و بدن خود کردند.
پیشانی بلند تا جایی مورد توجه زیبارویان قرار گرفته بود که زنان تا جایی که می‌توانستد موهای سر را می‌تراشیدند تا پیشانی بلندتری داشته باشند.
اما این عجیب‌ترین کاری نبود که برای زیبایی انجام می‌شد! زنان با استفاده از تیغ‌های معمولی، مژه‌های خود را نیز می‌تراشیدند تا از کاروان مد و زیبایی در زمان خود عقب نیافتند.

در انگلستان برای سفیدتر شدن پوست، معجونی از سرکه و سرب را به‌کار می‌بردند. با این روش پوست صورت واقعا سفیدتر می‌شد، اما بعد از گذشت زمانی، این سفیدی به زردی تبدیل می‌شد که امکان بازگشت نداشت. ملکه الیزابت اول، یکی از طرفداران این روش بود که صورتی بسیار سفید داشت که به او لقب "ملکه با ماسک جوانی" داده بودند.

انگلستان در قرن 17ام شیفته‌ی روش‌های جدید برای زیبا شدن بود تا جایی که زنان برای اینکه نشان ‌دهند از خانواده‌ای اشرافی و بلند مرتبه هستند و پوستی به لطافت و نازکی حریر دارند با مداد آبی بر روی گردن و شانه‌های خود شبکه‌ای از رگ‌های ابی‌رنگ را نقاشی می‌کردند!

ملکه ویکتوریا از طرفداران استفاده از مواد آرایشی نبود، در نتیجه استفاده از لوازم آرایش را ممنوع کرد. با اینحال، همیشه راهی برای رسیدن به زیبایی برای زنان وجود داشت!  در این دوران زنان برای قرمزی لب‌ها و گونه‌هایشان از روش‌های سنتی استفاده می‌کردند: لب‌هایشان را گاز می‌گرفتند و گونه‌هایشان را نیشگون!

در قرن 19ام میلادی برای گلگونی صورت، درخشش چشمان و اندام برجسته از آرسنیک استفاده می‌شد! آرسنیک سمی بسیار قوی‌ست که در مواردی باعث تورهم تیروید، بوجودآمدن گواتر و مرگ می‌شود.

در زمان ملکه ویکتوریا رنگ سبزی اختراع شد که به سرعت مورد محبوبیت قرار گرفت. این رنگ که به "سبز یواش" مشهور بود مخلوطی از آرسنیک و مس بود که صاحب لباس را به طور تدریجی از بین می‌برد! این رنگ پوست بدن را به شدت تحریک می‌کرد، به زیر پوست نفوذ می‌کرد و باعث مرگ صاحب لباس می‌شد.

در قرن 18ام میلادی که مواد آرایشی ممنوع نبود گذاشتن خال بر روی صورت یکی از رایج‌ترین شیوه‌های آرایشی برای زیبایی هرچه بیشتر زنان بود. خال‌ها نه تنها نشانه‌‌های زیبایی بودند بلکه پیغام‌های مخفی نیز منتقل می‌کردند.

- خال مانند ماه نیمه: قرار شبانه
- خال درشت: عشق
- خال مانند کالسکه: فرار عاشقانه

- خال روی لب بالا: تجرد
- خال روی گونه راست: تاهل
- خال روی گونه چپ : بیوه بودن