انسان برای اولین بار حسِ چشایی را زمانی تجربه می‌کند که در شکم ِمادرش است. تجربه‌ی مزه‌های مختلف سبب می‌شود که نوزادان بعد از تولد نسبت به غذاهایی که مادرانشان در دوران ِبارداری مصرف کرده‌اند واکنش مثبت نشان بدهند.
طی مطالعه‌ای که بر روی مادران ِباردار انجام شد از آنان خواستند تا با غذاهایشان سیر مصرف کنند. بعد از به‌دنیا آمدن کودکان و مطالعه‌ی روند تغذیه‌ی رشد این کودکان ثابت شد که این کودکان حتی در سنین 8 تا 9 سالگی از خوردن ِسیر با غذایشان لذت می‌برند.
مطالعه‌ی دیگری بر روی مادران ِباردار در مورد ِنوشیدنِ آبِ هویج اجرا شد. در این مطالعه مشخص شد که نوزادان ِ مادرانی که در دورانِ بارداری به طور ِ مرتب آب ِهویج مصرف کرده‌اند علاقه‌ی بسیار زیادی به این نوشیدنی دارند. 
این مطالعات مشخص کردند که نوزادان به طور حتمی از مزه‌ی غذایی که در مادرشان در دوران ِبارداری مصرف می‌کنند باخبر هستند.

تمامیِ روانشناسان کودکان توصیه می‌کنند که مادران می‌بایست در دوران بارداری برای نوزادانشان موسیقی پخش کنند تا لالایی بخوانند. این امر نه تنها به نوزادان در شکم  ِمادران آرامش می‌دهد بلکه نقشِ مهمی در زمانی که کودکان به دنیا می‌آیند دارد.
در فنلاند مطالعه‌ای بر روی دو گروه از مادران ِباردار صورت گرفت. یک گروه از مادران موظف شدند هر روز به لالایی‌های کودکانه گوش دهند درحالی که گروه ِدیگری از مادران به هیچ موسیقی گوش نمی‌دادند. نتیجه‌ی این مطالعه مشخص کردند که نوزادانِ مادرانِ گروه اول به شدت نسبت به پخش ِ همان لالایی‌ها بعد از تولد واکنش نشان می‌دادند در حالی که سایر نوزادان بی‌تفاوت بودند.

در دانشگاه نیویورک آمریکا مطالعه‌ای بر روی نوزادان صورت گرفت که در طی ِآن برای نوزدان فایل‌های صوتی از گفتگو به زبان مادری و سایر زبان‌ها پخش شد. طی این مطالعه مشخص شد که نوزادان به گفتگوهایی که به زبان مادریشان بود واکنش نشان می‌دادند.
این مطالعه مشخص کرد که محیطی که مادران در زمانِ بارداری در آن به سر می‌برند اهمیت بسیار زیادی در آینده‌ی نوزادان خواهد داشت. علاوه بر این مشخص شد که مادرانی که در زمان ِبارداری درشرایطی زندگی می‌کنند که گفت‌و‌گویی صورت نمی‌گیرد و نوزادان به میزان کافی قادر به شنیدنِ گفتگو نیستند دچار اختلالات کلامی بعد از تولد خواهند شد.